1073 (36) - À ta beauté (Glamour) 12 janv. 2024

Intro
[E B7 Em E Em E E7
E B7 Em E Em E E7]

[E]Où, mieux que sur l’“île aux [A]fleurs”, épanouir ta beau[E]té ?
Kie pli bone ol sur la “insulo de la floroj” por flori vian belecon ?
Échouée du vent de l’his[B7]toire, hoquet d’une guerre cy[E]nique,
Refuĝita de la vento de la Historio, hiko de cinika milito,
[Em E Em E E7]
[E]tu as posé tes yeux [A]verts sur la Montagne Pe[E]lée,
vi metis viajn verdajn okulojn sur la Senkreska Monton,
loin d’hivers kié[B7]viens, aux confins de l’Atlanti[E]que.
for de kievaj vintroj, ĉe la limoj de Atlantiko.
[Em E Em E E7]

Refrain
[E]Mon cœur, ma [B7]reine, ma dulci[E]née,[Em E Em E E7]
Mia koro, mia reĝino, mia karulino,
[E]gemme d’U[B7]kraine, à ta beau[E]té ![Em E Em E E7]
gemo de Ukrainio, je via beleco !

[E]Rose de porcel[A]aine fleurie en “Mati[E]nik”,
Porcelana rozo florigita en ”Matinik”,
je me veux papillon [B7]trèfle, intrépide, aspi[E]rant,
mi volus esti trifolio-papilio, kuraĝa, kiu aspiras,
[Em E Em E E7]
[E]d’un lapement gou[A]lu, de ma spire polli[E]nique
de avida langĉerpo, per mia polena spiralaĵo
l’ambroisie déver[B7]sée sur ton col flamboy[E]ant.
ambrozion verŝitan sur via flamanta kolo.
[Em E Em E E7]

Au refrain

[E]J’enivre mon âme [A]toute à tes parfums sub[E]tils,
Mi ebriigas mian animon per viaj subtilaj parfumoj,
synthèse des fra[B7]grances du frangipa[E]nier,
sintezo de frangipanaj aromoj,
[Em E Em E E7]
et des effluves entê[A]tants des fleurs de ton [E]île :
kaj la kapturnema odoro de la floroj de via insulo :
hibiscus, ixo[B7]ras et rouges mangli[E]ers.
hibiskoj, iksora kaj ruĝaj mangluvoj.
[Em E Em E E7]

Au refrain

[E]Comme tes baisers pro[A]mettent des saveurs édé[E]niques,
Kiel viaj kisoj promesas edenajn gustojn,
d’ananas, pa[B7]payes, liqueurs végéta[E]tives,
ananasojn, papajojn, vegetativajn likvorojn,
[Em E Em E E7]
mes papilles anti[A]cipent ce sirop balsa[E]mique
miaj gustoburĝonoj antaŭvidas ĉi tiun balzaman siropon
que ma langue cueille[B7]ra au cœur de ta sa[E]live.
ke mia lango elektos el la koro de via salivo.
[Em E Em E E7]

Refrain

[E]Et la peau douce, am[A]brée de ton corps miri[E]fique
Kaj la milda, sukcena haŭto de via mirinda korpo
tressaillant au dé[B7]lice de mes mains cajo[E]leuses
tremante pro la ĝojo de miaj kajôlaj manoj
[Em E Em E E7]
appelant les ca[A]resses, comme manne proli[E]fique,
alvokante karesojn, kiel profitan manaon,
qui éveillent en ta [B7]voix des notes amou[E]reuses.
kiuj vekas en via voĉo amajn notojn.
[Em E Em E E7]

Au refrain

[E]Et cette mélo[A]die, le chant de ton plai[E]sir,
Kaj ĉi tiu melodio, la kanto de via plezuro,
jusqu’au tréfonds des man[B7]groves, dira au prome[E]neur
ĝis la profundo de la mangrovoj, diros al promenanto
[Em E Em E E7]
la complainte des si[A]rènes, leur si poignant gé[E]mir,
la plendokanton de la sirenoj, ilian kortuŝan ĝemon,
mélopée envoû[B7]tante, vocalises du bon[E]heur.
allogan melopeon, vokalojn de la feliĉo.
[Em E Em E E7]

Coda